Türkiye'nin Bloğu, Gençliğin Yazı Tahtası ;)
Bazen ben çok korkuyorum. Duruyorum sonra. Olduğum yerde. Derin bir nefes alıp duruyorum. Sıkışan kalbimi gevşetmeye çabalıyorum. Bazen çabalamadan çabayı da bırakarak duruyorum. Bedenimi ele geçirir gibi oluyor o korku. Kalbim sıkışıyor yine. Ben...
İstanbul… Geçmişinde yüzlerce aşk hikayesine şahit olmuş koskoca bir şehir… Başlıkta da belirttiğim gibi sevdaların şehri İstanbul! Ben çok sevdim İstanbul’u, “Neden, ayrı kılan şey nedir?” dediğinizi duyar gibiyim. Şöyle, görülecek gezilecek çok yeri...
Çoğumuz bazen gördüğümüz bir insanı daha önceden tanıdığımızı veya gittiğimiz bir yerde önceden bulunduğumuzu zannederiz. Genellikle de anlamlandıramadığımız bu durumu “Bir yerden tanıyorum ama neyse…” der geçeriz. Örneğin, İngiltere’ye ilk kez seyahat ettiğinizi varsayalım....
İnanmak.. Belki kendime belki bir başkasına.. İnanmıyordum, ne kendime ne başkasına. Yürüdüm bir şafak vakti… Kırmızı ve sarının iç içe girdiği bir görüntüyle tüm dikkatimi kendine çeken göğe baktım.. Öyle masum öyle temizdi ki...
Etrafına bakınca ilişkilendiğin neleri, kimleri görüyorsun? Hayatta ilişki kurduğun neler var? Ailen, sevdiklerin, iş arkadaşların, evcil hayvanın ya da sokakta gözüne ilişen hayvanlar, belki bindiğin aracın, evin, telefonun… Canlı-cansız her şey ile bir ilişki...
İstedikten sonra başaramayacağın hiçbir şey yoktur. Yazıma bu sözle başlamak istedim çünkü asıl farkına varmanızı istediğim şey ne kadar güçlü olduğunuz. Evet, belki sen farkında değilsin ama hayal edebileceğinden çok daha güçlüsün. Tecrübe etmiş...
Değerli Dostlar, ALLAH’ın selamı ve rahmeti üzerinize olsun. Bugün “Çanakkale’yi Anlamak” adını verdiğim yazımda, yakın zamanda ziyaret ettiğim Çanakkale’yi ve ALLAH yolunda cihad eden vatanımıza ve dahi namusumuza dokunmak isteyen kirli ellere karşı dimdik...
Ocean Vuong, Yeryüzünde Bir An İçin Muhteşemiz adlı kitabında nefis bir anısını anlatıyor, annesi ile yaptıkları bir uçak seyahatinde uçak türbülansa giriyor ve sarsılmaya başlıyorlar. O sırada altı yaşında küçük bir çocuk olan yazar...
Bana artık bir şeyler söylemelisin, Birkaç kelam güzel söz duymalı kulaklarım, Biraz güzellik almalıyım...
İtalyan yazar Lucianno, düşünce suçlusuydu. 4m2’lik bir hücreye mahkum oldu, hem de tam 17 sene için! O kahrolası hücreye yerleştiği birinci gün her şey normaldi. Aradan birkaç hafta geçti. Lucianno düşünmeye başladı. “Burada 17...
Düşünce Yazıları / Hayalin İçinden / Hayatın İçinden / TB Alıntı
15 Mar, 2022
